Bayan Vives, olan biten hakkında konuşur, kendisiyle didişir, hatta sevişir! Evet. Veronica buradadır ve biraz da budaladır.

Veronica nasıl burada?

Veronica odaya girdi. Gözlerini yeni yeni açıyordu. Neden diyecek kadar uyanık değil misiniz? Olmayabilirsiniz, işte o da yeni uyanıyordu. Damağında pas tadı. Yeni bir şey aradı yutacak. Yatağına ilişti gözü pencerenin yanında dururken ayakta. Bu adam... Yeni bir tat olamazdı damağındaki pası silecek. Kaynağıydı belki de bu sabah tatsızlığının! Hemen evinden gitmeliydi. Ve Veronica, yeni bir şeyler bulmalıydı tadacak.

*****

Adam gitti. Veronica bir kahveyle aldı ağzının tozunu. İyi geldi. Kendi kendine konuşuyordu ki bunu yapmaya bayılırdı, dilini ısırdı. Kan doldu ağzına biraz, biraz da kahkaha. "Veronica ölmek istiyor!" dedi kendi kendine, bir daha güldü en gösterişlisinden. "Yeni bir şey olsun biraz artık" dedi "biraz yeni". Veronica kalktı masadan üzerini soyundu. Hep giyinmek olmazdı.

*****

Bilgisayarını açarken saçlarını ısırdı yarılmış diliyle. Tırnaklarına takıldı gözü, kırmızı ojelerine. Yaşadığını sandı. "Evet Veronica Vives, Buradasın Sanırım" dedi kendine. Karışmayın, o üçüncü şahıs muamelesi yapar kendine. Hem size ne?

*****

Bayan Vives burayı inşa etti, kırmızı tırnaklarının hüküm sürdüğü elleriyle. Karşısına geçti eserinin ve baktı. Bakmayı severdi çok, kadınlara, erkeklere, kitaplara, filmlere, yüzlere, yüzsüzlere. Bakmaktan fazlasını yapmak için geldi buraya Veronica. Şimdi konuşma sırası onda...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder